دیسک کمر ( به درست یا غلط ) یکی از کابوس های

مردم در تمام دنیاست !!!

علائم ناشي از كمردردهاي وابسته به دژنراسيون ديسك بين مهره‌اي اغلب

موذيانه هستند.

اكثر اين بيماران دوره هائي از سفتي پشت را گذرانده اند و اغلب شروع درد را ناشي

از يك واقعه حاد مثلاً يك روز كار سنگين در منزل، رانندگي طولاني، يا بلند كردن

يك جسم سنگين و... مي دانند. در اين بيماران ممكنست به باسن و پا

نيز كشد و بيماران را زمين گير نمايد. معمولاً اين حملات درد طي دو تا چهارده

روز با ـ يا بدون درمان بهبود مي يابند اما تمايل به عود وجود دارد.

در اين مبحث به درمان غير جراحي ( كنسرواتيو ) دژنراسيون ديسك

بين مهره‌اي پرداخته خواهد شد.

 

الف) استراحت:

انواع مختلف استراحت عبارتند از: خوابيدن در بستر، كمربندهاي مخصوص

(بريس) و يا حتي برخي ورزش را هم (با مكانيسم برگرداندن قدرت عضلاني

و كاهش فشار بر مفاصل مجاور آنها) نوعي درمان استراحتي مي دانند.

استراحت در بستر:

گاه درد به حدي شديد است كه بيمار نمي تواند فعاليت‌هاي روزمره را حتماً

با استفاده از ضد دردها، آرام بخش‌ها و بستن كمربندهاي مخصوص تحمل كند.

در چنين شرايطي بايد او را به بستر فرستاد.

بخاطر داشته باشيد كه مفاصل آسيب‌ديده فقرات ،‌وزن بدن را تحمل مي‌كنند ، و

تنها راهي كه مي‌تواند فشار را بردارد، استراحت در بستر است.

طبق بررسي هاي بعمل آمده مشخص شد كه بيشترين كاهش فشار بر ديسك

بين مهره اي در حالت خوابيدن روبه بالاست.

چرخيدن بدن يا نشستن ، اين اثر را كاهش مي دهند.

مطالعات اخير نشان داده اند كه حداكثر مدت زمان لازم براي استراحت در بستر دو تا

سه روز است مدت بيشتر از اين مي تواند از طرفي باعث تصوّرات غلط بيمار در مورد

بيماريش شود. از طرف ديگر كاهش توده عضلاني و استخواني، همچنين عوارض

قلبي ريوي در استراحت هاي طولاني تر شايعترند.

اگر به مسائل فوق، ضربه هاي اقتصادي ناشي از نرفتن بيمار به محل كار را نيز اضافه

كنيم اهميت اين مسئله بيشتر مي شود.

 

تعديل فعاليت ها:

 

 

تعديل فعاليت ها مي‌تواند نقش مهمي در درمان كمردرد ها ايفا كند. خم شدن، يا

بلند كردن اشياء سنگين مي توانند كمردرد را تشديد كنند و ممكنست محدود كردن

اينگونه كارها بسادگي باعث بهبود درد بيمار شود.

اورتوزها (كمربندهاي مخصوص) :

استفاده از كمربندهاي مخصوص (بريس ها) براي درمان كمردرد از همان اوايل پيدايش كمردرد

مرسوم بوده است و شايد بتوان بريس هاي متنوع و پيشرفته امروزي را نواد گان كمربندهاي

ساده اوليه دانست.

بريس ها براي بيحركت كردن فقرات كمري، ثابت كردن حركات غيرطبيعي ، حفظ ترتيب

فقرات و اصلاح دفورميتي آنها بكار مي روند.

بريس وسيله اي مناسب در درمان خميدگي ستون فقرات به طرفين (اسكوليوزيس) است،

اما نمي تواند هيچ يك از اهداف فوق را در درمان حالات دژنراتيو فقرات برآورده نمايد.

 

 

استفاده روتين از اورتوزها

براي درمان كمر درد توصيه نمي شود.

 

بريس ها در كنترل حركات مهره هاي اول تا چهارم (L1-L4) موفقند

اما تنها در صورتي مي توانند حركات مهره هاي چهارم‌ ـ پنجم كمري و پنجم كمري ـ اول

خارجي (S1/L5 & L4/L5) را مهار كنند كه حداقل يك ران را در بر گرفته باشند.

اغلب كمر دردها بمرور زمان خود بخود بهبود مي يابند بشرطي كه با درمانهاي

بيمورد و بستن بريس، عضلات كمري و جداره شكم را ضعيف نكرده باشيم.

تراكشن (كشش):

 

قرنهاست كه كشش براي درمان كمر درد مورد استفاده قرار گرفته است ، اساس

استفاده از كشش اين تئوريست كه «كشش عضلات و جدا كردن فقرات باعث اثرات

مثبتي بر ديسك خواهد شد» حتي برخي معتقدند كه جدا كردن فقرات از هم باعث

جا افتادن ديسك برجسته خواهد شد!!! انواع مختلفي از كشش وجود دارند

كشش دائمي در بيمارستان ، نوع متناوب در فيزيوتراپي، اتوتراكشن (تحت كنترل بيمار)،

و تراكشن هاي جاذبه اي. مقدار وزنه مورد نياز براي تاثير بر ديسك بين

مهره اي حداقل 25% وزن بدن است، كه يا بيمار را جابجا خواهد كرد و يا تحمل نخواهد شد.

امروزه عقيده بر اينست كه تراكشن ارزش و جايگاه چنداني در درمان كمر درد ندارد.

ب) درمانهاي طبي:

معمولاً داروهاي ضد درد، اولين خط درماني در برخورد با كمردردها را به خود اختصاص

مي دهند، از جمله داروهاي انتخابي در اين راستا مي توان به استامينوفن، ايبوپروفن،

ايندومتاسين و... يا حتي داروهاي مخدر اشاره كرد.

امروزه استفاده از داروهاي مخدر خصوصاً در درمان كمردردهاي مزمن توصيه نمي شود،

چون باعث افزوده شدن مصرف مزمن مخدرها (اعتياد) به دليل كمردرد مزمن خواهد شد

بهمين دليل جايگاه چنداني براي اين داروهاي مخدر قائل نيستند.

داروهاي ضد التهابي غير استروئيدي:

بعلت اثرات ضد دردي، ضد التهابي

و فعاليت ضد تب، اين داروها را مي‌توان

از جمله پر مصرف ترين داروها دانست.

سنتزپروستاگلاندين‌ها كه عمل حساس سازي پايانه هاي آزاد عصبي

و ايجاد درد را بعهده دارند توسط اين داروها مهار مي شود.

بيشترين عارضه اين داروها اثر بر دستگاه گوارش و كليه هاست.

اين عوارض در سنين بالاتر شايعترند، در صورت پيدايش عوارض گوارشي،

درمانهاي حمايتي مثل بلوكرهاي رسپتورH 2 (سايمتيدين) لازم خواهد بود. احتباس آب نيز

از ديگر عوارض اين داروهاست كه مي‌تواند در بيماران هيپرتنسيو(فشار خوني) مشكل آفرين

شود.

دو تا بيست درصد مصرف كنندگان اين داروها دچار زخم معده يا اثني عشر مي شوند.

مصرف اين داروها بايد ده روز قبل از عمل جراحي  قطع شود تا اثرات ضد پلاكتي آنها كاهش يابد..

كورتيكواستروئيدها:

اكثراً سعي بر عدم استفاده از اين داروهاست. بعضاً يك درد راديكولر حاد چندان شديد است

كه برنامه درماني كوتاه مدت تهاجمي سه تا هفت روزه را طلب مي كند.

بايد مراقب باشيم كه به تجويز اين داروها عادت نكنيم.

شل كننده هاي عضلاني:

اين داروها نيز دردرمان كمردرد جايگاه شايعي را به خود اختصاص داده‌اند محل تاثير واقعي

اين داروها، سيستم اعصاب مركزي است.

ضد افسردگي ها:

بسياري از بيمارانيكه از كمردردهاي مزمن رنج مي برند، درجاتي از افسردگي را نشان

مي دهند.

ضد افسردگي ها با افزايش توليد سروتونين در سيستم اعصاب مركزي، باعث مهار درد

مي شوند. همچنين ضدافسردگي ها با افزايش فعاليت سيستم مخدرهاي درون بدن و كاهش

اضطراب، و گرفتگي عضلاني، در بهبودي بيمار موثرند.

به عوارض جانبي و تداخل اثر اين داروها، خصوصاً با داروهاي ضد فشار خون و ضد افزايش

فشار داخل چشم(گلوكوم) توجه داشته باشيد.

ج) كمپرس سرد يا گرم:

يخ:

قطعات يخ با كاهش سيركولاسيون منطقه، باعث كاهش تورم، اسپاسم و در نهايت

درد مي شود. يخ را مي توان بصورت ماساژ و آن هم فقط براي دردهاي حاد كمر مورد

استفاده قرار داد.

گرما:

گرما مي تواند سطحي (مادون قرمز، يا كيسه آب گرم) يا عمقي

(اولتراسوند يا دياترمي باموج كوتاه) باشد.

گرما با افزايش جريان خون در منطقه ملتهب يا آسيب ديده، متابوليت‌هاي سمي را از

محيط دور كرده ، اكسيژن رساني را بهبود مي‌بخشد.گرما همچنين باعث افزايش قابليت

كشش كلاژني مي شود كه بدينوسيله در افزايش قابليت انعطاف نسوج كمك مي كند.

توجه: استفاده از گرما را در فاز حاد آسيب پيشنهاد نمي كنيم!

د) مانيپولاسيون، ماساژ و فيزيوتراپي:

كسانيكه به مانيپولاسيون و كايروپراكتيس اعتقاد دارند.

انجام حركات پاسيو، شديد و ناگهاني،

بيشتر از محدوده طبيعي را براي تقويت عضلات موثر مي دانند.

ازجمله عواقب خطرناك اين روش مي توان به هر نياسيون شديد ديسك بين مهره‌اي و ايجاد علائم عصبي

در موارديكه ضايعه فشارنده مثل تومور يا ديسك برجسته عامل مولد درد باشد اشاره كرد.

برخي مقالات، مانيپولاسيون توسط افراد كاركشته و وارد را در بهبودي كمردردهاي حاد

(نه مزمن) موثر مي دانند.

مانيپولاسيون در مبتلايان به ديسك هر نيه شده بزرگ، مبتلايان به علائم عصبي ناشي از ديسك

يا در حضور اوستئوپروز و نيز دريافت كنندگان داروهاي ضد انعقادي توصيه نمي شود.

فيزيوتراپي:

 

فيزيوتراپي شيوه درماني

ديگريست كه در آن يا حركات

 

آهسته تر و محتاطانه تر مفاصل بصورت كنترل شده، سعي

مي شود بتدريج مقدار حركت مفصل را افزايش داده و به محدوده طبيعي برسانيم براي اين كار

روش هاي مختلفي وجود دارد.

ورزش هاي فلكسيوني ويليامز:

براي تقويت عضلات شكمي و كاهش قوس زياد كمر بكار مي رود و باعث باز

شدن سوراخهاي بين مهره اي و فاست ها مي شود.

ورزش هاي اكتسانسيوني مك كنزي:

اين ورزش ها براي بازگرداندن هسته هرنيه شده ديسك بين مهره اي به محل خود بكار مي روند.

فيزيوتراپيست ها معتقدند كه در صورت تاثير مناسب ورزش هاي اكستانسيوني، درد

سنتزاليزه شده و از آن پس مي توان ورزش هاي ويليامز را براي از بين بردن اين درد سنتزاليزه

در پايين كمر مورد استفاده قرار داد.

ورزشهاي ويليامز بيشتر براي بهبودكمر دردهائي كه با راه رفتن يا ايستادن تشديد مي شوند موثرند.

اما ورزش هاي مك كنزي به دردهائي اثر مي كنند كه با پا تير ميكشند و با نشستن بدتر مي شوند.

هـ ) درمان تزريقي:

انواع مختلفي از تزريقات را در بيماران مبتلا به كمردرد انجام مي دهند.

اغلب اين تزريق ها حاوي داروهاي بيحسي موضعي و استروئيد هستند.

 

البته شكي در مورد اثرات كوتاه اين درمانها وجود ندارد اما تاثير دراز مدت آنها بشدت مورد ترديد است.

و) تحريك الكتريكي (TENS) :

اساس اين روش تئوري gate است كه استفاده از تحريكات الكتريكي را موجب

بسته شدن دريچه هاي انتقال ايمپالس هاي درد مي داند.

ز) طب سوزني:

امكان دارد اين روش با تحريك آزاد شدن اندورفين ها اثر خود را اعمال كند، تاثير بر انتقال ايمپالس هاي

درد نيز مكانيسم احتمالي ديگر تاثير اين نوع درمان است.

ح) تغذيه و كمر درد:

اغلب بيماران در مورد نقش تغذيه در بهبودي كمردرد مي پرسند. غير از توصيه هائي

كه براي بيماران مبتلا به پوكي استخوان مي شود. همچنين تذكر اهميت كاهش وزن

در افراد چاق، توصيه ديگر براي اين بيماران بنظر نميرسد.

ط) بيوفيدبك Relaxation Therapy

اغلب مبتلايان به كمردرد در جاتي از افسردگي را دارند، و در اين راستا

حساسيت گيرنده هاي درد و درك شدت آن افزايش مي بايد.

بعبارت ديگر ايمپالس هاي ضعيف درجات بالاتري از پاسخ را باعث مي‌شوند.

در اين روشهاي درماني سعي مي شود زمينه هاي روحي براي مبارزه با درد تقويت شود.

 

پيشگيري از كمردرد:

جمله معروف

«پيشگيري بهتر از درمان است»

در مورد كمردرد هم صدق مي كند.

 

اما بايد توجه داشت كه

متاسفانه پيرشدن يا Aging

وضعيتي طبيعي و اجتناب ناپذير

است كه در هشتاد درصد جمعيت، درجاتي از كمردرد

را پديد مي آورد.

اما بايد توجه داشته باشيم كه اجتناب از سيگار، حفظ وزن در محدوده طبيعي ،

استفاده صحيح از ستون فقرات، درست

 

نشستن، درست ايستادن، ورزش صحيح و... در كاهش شيوع كمردرد موثرند.

مدت درمان طبي:

اغلب علل كمردرد غير از تنگي كانال نخاعي و ديسكهاي بزرگ برجسته خودبخود محدود شونده

هستند. امروزه مگر در موارد خاص كه جراحان و متخصصان مربوطه آنها را بخوبي مي دانند،

بايد حداقل شش هفته درمان طبي مناسب قبل از پيشنهاد به عمل جراحي صورت گيرد.

 

پیشنهاد می‌کنم مطالب جدید همین سایت

  در زمینه ی روش پیشرفته ، و پذیرفته شده

دیسکوژل Discogel

را به عنوان  آخرین سنگر درمان‌های کم تهاجمی

و غیر جرّاحی فتق دیسک مطالعه فرمائید.

 

 

البته باز هم بر اين نكته تاكيد مي كنيم كه در برخي شرايط مثلاً وجود علائم عصبي

خصوصاً اگر پيش رونده باشند. وجود علائم درگيري اسفنكتري و... جراحي زودرس

براي بيمار ارزشمند خواهد بود.

 

لینک کوتاه این صفحه جهت ارسال به دوستان: http://tiny.cc/lugb3x

 

توجه: هرگونه برداشت و استفاده

از مطالب این سایت

فقط با ذکر منبع و لینک

سایت مجاز می باشد.